بایدن در کنار شماری از قانونگذاران، سیاستمداران محلی و رهبران تجاری، این قانون را که بخش اصلی دستور کار اقتصادی او و مشوق سرمایه‌گذاری در صنعت نیمه هادی آمریکاست برای کاهش اتکای ایالات متحده به زنجیره‌های تامین خارج از کشور، مورد تمجید قرار داد.
یکی از عرصه‌های جدال و رقابت جدی چین و آمریکا در سال‌های اخیر همین صنعت تراشه بوده‌است؛ از یک طرف مانع‌تراشی اعم از تحریم، وضع تعرفه و رقابت منفی آمریکا بر سر راه چین را شاهد بودیم و از سوی دیگر چین نیز با سرمایه‌گذاری سنگین از جمله در چارچوب برنامه ساخت چین ۲۰۲۵ سعی در خودکفایی و تامین نیز داخلی خود در این صنعت دارد.
به عنوان نمونه این شرکت در صنعت خودروسازی در سال ۲۰۱۹ حدود ۴۳ میلیارد دلار روی تراشه‌ها هزینه کرد اما آنها تنها ۱۰ درصد از کل بازار تراشه را تشکیل می‌دادند.
یکی از دلایل مهمی که موقعیت تایوان را برای چین مهم می‌کند و از توسل به خشونت و جنگ برای حل بحران باز می‌دارد، اقتصاد این جزیره و وابستگی متقابل آن (از جمله مناسبات تجاری ۳۲۲ میلیارد دلاری) با سرزمین اصلی است
اعداد «پایگاه داده‌های تجارت بین‌المللی سازمان ملل متحد» (UN COMTRADE)) نشان می‌دهد صادرات ریزتراشه‌های چین در سال ۲۰۲۰ و در زمان همه‌گیری کرونا کمتر از ۴۰۰ میلیارد دلار برآورد شده‌است.
در سال ۱۹۷۵ «گوردون مور» دانشمند پیشرو در علم الکترونیک پیش‌بینی کرد که پیچیدگی چیپ‌های مدارکامل هر دو سال دو برابر می‌شود. پیشرفت‌های صنایع هم به ترانزیستورهای چیپ‌ها اجازه داده تا جمع و جورتر شوند.
در حال حاضر، چین، هنگ کنگ و تایوان بازیگران مسلط در تولید ریزتراشه‌های جهانی هستند که به آنها اجازه می‌دهد نیمی از بازار صادرات جهانی را نیز کنترل کنند.
نمودار زیر قدرت تایوان را در صنعت نیمه هادی دنیا به نمایش می‌گذارد که در سال ۲۰۲۱ نسبت به سال پیش از آن، درآمد بسیار بیشتری داشته‌است.
از نگاه ناظران، یکی از دلایل مهمی که موقعیت تایوان را برای چین مهم می‌کند و از توسل به خشونت و جنگ برای حل بحران باز می‌دارد، اقتصاد این جزیره و وابستگی متقابل آن (از جمله مناسبات تجاری ۳۲۲ میلیارد دلاری) با سرزمین اصلی است که در میان مسائل اقتصادی نقش پیشرو صنعت تراشه نادیده گرفتنی است.
این لایحه بیش از یک سال در حال تدوین بود اما در نهایت در اواخر ماه گذشته هر دو مجلس کنگره آن را به تصویب رساندند به‌گونه‌ای که سنا آن را با ۶۴ رای در برابر ۳۳ رای تصویب کرد و مجلس نمایندگان نیز آن لایحه را با ۲۴۳ رای موافق در برابر ۱۸۷ رای مخالف از تصویب گذراند تا اینکه در نهایت با امضای بایدن به قانون تبدیل شد.
بر پایه این قانون، حدود ۵۲ میلیارد دلار به طور مستقیم در اختیار سازندگان تراشه ایالات متحده در پنج سال آینده برای گسترش امکانات و همچنین برای تحقیق و توسعه قرار خواهد گرفت.
شرکت غول پیکر تولید نیمه هادی تایوان یا همانTSMC با تسلط بر ساخت پیشرفته‌ترین نیمه رساناها، یک فناوری را خلق کرده که برای دستگاه‌های دیجیتال و سلاح‌های پیشرفته امروز و آینده مهم است. از این رو، هر دو ابرقدرت اکنون خود را عمیقاً وابسته به جزیره کوچکی می‌یابند که در مرکز رقابت پرتنش آنها قرار دارد.
جایگاه نخست تایوان در صنعت تراشه
«شرکت تولید نیمه هادی» تایوان (TSMC) که مخفف «Taiwan Semiconductor Manufacturing Company» است، بزرگترین تولیدکننده قراردادی تراشه‌های نیمه هادی در جهان است که تلفن، لپ تاپ، اتومبیل، ساعت، یخچال و غیره ما را تغذیه می‌کند و مشتریان آن شرکت‌های همچون اپل، اینتل، کوالکام، و انویدیا و … هستند.
تسلط چین بر کارخانه‌های ذوب فلز و ریخته‌گری TSMC که رهبری نظامی و فناوری ایالات متحده را تهدید می‌کند، برای واشنگتن قابل تحمل نیستتسلط چین بر کارخانه‌های ذوب فلز و ریخته‌گری TSMC که رهبری نظامی و فناوری ایالات متحده را تهدید می‌کند، برای واشنگتن قابل تحمل نیست. با این حال، در صورت حمله پکن به تایوان، هیچ تضمینی وجود ندارد که بتواند کارخانه‌های ریخته‌گری را دست نخورده تصرف کند. این شرکت‌ها به راحتی می توانند قربانی جنگ شوند و عرضه تراشه به صنعت گسترده الکترونیک چین را قطع کنند.
پیشرفت تکنولوژی و فناوری در جهان کنونی، بسیاری از مسائل سیاسی و بین‌المللی را در سطوح کلان و راهبردی از خود متاثر ساخته‌است که نمونه آن تاثیر ریزتراشه‌ها یا به عبارتی همان میکروچیپ‌ها بر مناسبات آمریکا و چین در پیوند با جزیره تایوان است؛ جزیره‌ای که به دلیل رتبه نخست در تولید صادرات ریزتراشه جهان، از اهمیت بالایی نزد این دو بازیگر برخوردار است.
در مجموع، همزمان با مانورها و تهدیدهای چین علیه تایوان، آمریکا به دلیل وابستگی به ریزتراشه‌ها به شدت هراسان و مضطرب است. نگرانی کاخ سفید زمانی که سناریوی حمله چین به تایوان قوت می‌گیرد، بیش از پیش افزایش می‌یاید همان‌گونه که «مارتین راسر» افسر ارشد اطلاعاتی و تحلیلگر سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا)، آن را «یک ضربه ویرانگر بر اقتصاد و قدرت ارتش ایالات متحده» ارزیابی می‌کند.
